Kolač od kestena s lješnjacima bez glutena - Gluten free cake with chestnuts and hazelnuts - Dolce di castagne con nocciole senza glutine

Dugo sam se spremala napisati recept za ovaj kolač.

Još od lani, možda i od preklani, ali mi uvijek uleti nešto zanimljivije, a već sam s kestenom toliko toga ispekla, da sam morala napraviti malu stanku. A onda sam taj recept i ostavila kao rezervu za dane bez ideja. Kad je u pitanju kesten, nije mi problem izmisliti nešto novo ili ubaciti kesten u već isprobani stari recept, jer me nije još niti jednom iznevjerio.

Kuhani, oguljeni i smrvljeni kesten, još kad je Lovranski...a ovaj put sam baš u zamrzivaču imala još malo onog pravog kestena iz mog malog mjesta i malo lješnjaka u nekoj staklenci...

Da ne kažem da je ovaj recept poslužio i za iskoristiti zalihe i isprazniti ostatke namirnica iz staklenki koje su se nagomilale na policama i u hladnjaku...

Krem juha od gljiva i kestena - Cream soup with mushrooms and chestnuts - Vellutata di funghi e castagne

Sve što je previše je suvišno, a sve to suvišno je nebitno. Tako počinje i priča o ovoj krem juhi i općenito o svemu što možete naći na ovom mjestu.

Ne volim pretjerivati sa začinima, volim da se par jednostavnih okusa fino izmiješa i da se sami nadopune tako da stvore neki novi, ali jedinstveni okus. Volim pojedinačno kušati svaki okus i aromu, volim da mi se ti okusi i arome duboko utisnu u sjećanje i da mi se svako toliko vrate sa željom da ih ponovo okusim.

Dve, tri arome i pokoja travka, to je dovoljno da se stvori čaroliju boja i mirisa i svega što si sami zaželite. A ja sam zaželjela toplu zdjelicu punu jeseni. I po boji, i po toplini, i po aromama. Ja sam zaželjela zdjelicu prepunu svega.

Gljive, kesten, krompir, suha rajčica….svaka od ovih namirnica je puna doživljaja, puna je rada i lutanja gore-dolje po Primorskoj šumi, puna je crvene i škrte Primorske zemlje, zemlje tvrđe od najtvrđeg kamena, vruće zemlje koja je rajčici dala slast i sve svoje bogatstvo. Puna je i mirisa travki koje uzgajam onako prirodno i neuredno u vazama na terasi. Sad te trave same i niknu, posiju se i niknu gdje najviše vole, onako prirodno i slobodno, bez ograničenja i jedva ih čekam da izvire  iz zemlje u tim vazama na terasi.

Slatki kruh s kestenom i maslinovim uljem - Sweet bread with chestnuts and olive oil - Pane dolce di castagne all'olio d'oliva

U iščekivanju kiše…ruke su u džepovima, ramena uzdignuta tik do ušiju, a glava bi najradije nestala negdje u dubini okovratnika jakne. Pramen kose mi škaklja nos, a par dugih vlasi su mi se zalijepile na usnice. Puše, zrak je topalo, stiže u refulima i u istom ritmu se ramena uzdižu da ipak taj zrak ne uđe u jaknu i ne napuše ju kao balon. Nije hladno, ali zrak snažno stiže, udara po licu, razbacuje kosu i vitla tu kosu u zamršeni grm.

Ruke su još uvijek u džepovima, prsti se igraju nekim suhim sjemenkama koje su ostale u tu od proljeća. To su sjemenke nekog zimskog žbunja koje sam zaboravila i ostavila u tami ormara da se suše. U jednom su džepu sjemenke veće, a u drugom su sitne i skoro ih teško razbirem prstima, kao da su se uvukle u šavove. Sjećam se dobro kad sam ih ubrala s namjerom da ih zapiknem u neku vazu na terasi. Podijelila sam ih u dva džepa da se ne pomiješaju…i zaboravila na njih. Do sada, dok nisam ponovno ruke uvukla u džepove i poigrala se suhim, crnim sjemenkama mirte.

Krafne s kestenom - Donuts with chestnuts - Frittelle con le castagne

Kao hrčak sam lani spermila gomilu kestena u led, i za kuhanje, i za pečenje, a i već oguljenog i taj mi je najdraži. A onaj za kuhanje, koji je još u ljusci volim zaboraviti, jer s njim nikad kraja poslu, a onda kad si hoću totalno zakomplicirati život, uputim se raditi još i neke uvrnute rolade s kesten pireom umjesto da ga jednostavno zdrobim i umijesim u dizano tijesto. 

Jer dizano tijesto je zakon, njega nikad dosta, i slanog i slatkog, i običnog i neobičnog. Da ne ponavljam stalno jedan te isti kuglof ili kruh od kestena, a da ne iznevjerim omiljeno mi dizano tijesto, zamijesila sam krafne…s kestenom!

Krafne su krafne, nema boljega, a krafne s kestenom su vrhunac najboljega.

Raženi kruh s kestenom - Rye bread with chestnuts - Pane di segale con le castagne

Koliko puta sam već krenula pisati o raženom kruhu, a isto sam toliko puta i stala, jer nikako da ga zarežem kako treba! Tj. kruh se digne, izvrnem ga u posudu za pečenje, zarežem ja njega, ali mi taj rez nakon pečenja još uvijek nije onakav kako sam si ga zamislila, pa moram još par puta trenirati prije nego vam napišem taj recept, recept za raženi kruh. I tako ja raženi kruh jedino uspijem uslikati dok se odmara u košari za dizanje, dok je onako mjehurićav i nabrekao. Stigla sam do te faze recepta.

A recept je doslovno spreman, isproban i uspješan. Kažu: strpljen, spašen! Tako je to i sa mnom i s kruhom. Trebam još malo strpljivo čekati pravi trenutak, a u međuvremenu ću uvijek nešto drugo peći. A moje “nešto drugo” je ovaj put opet bio kruh. I opet je u njemu bilo raženog brašna i bio je taman i mekan i ukusan….i u njega sam strpala ostatke kestena od prethodnog posta.

Torta od kestena s crnom čokoladom i kruškama - Chestnuts taste with bitter chocolate and pears - Torta di castagne col cioccolato fondente e pere

Strah je vrag, a vrag je crn i od vraga se bježi i skriva.

I glad je vrag, i od gladi se bježi i hrana se sprema i skriva po policama i ladicama, u kuhinjskim kredencima i zamrzivačima.

A ta zadnja glad koja me spopade je bila neka posebna glad, ona nepotrebna, ali željena glad. To je bila glad za slatkim, ona glad kad nije dovoljan niti keks, niti kruh i pekmez da ta nepotrebna glad mine. Ta je zadnja glad zaželjela nešto posebno fino i jednostavno, ali i drugačije.

Onda sam se sjetila da sam jesenas umutila nešto jednostavno i fino, a kako sam već svima išla na živce, jer sam stalno spremala kesten i kesten i opet kesten, onda sam i taj recept tako dobro sakrila, da sam morala rovati po papirićima i među stranicama pohabanog noteza da bih konačno nabasala na recept.

Kuglof od kestena - Bundt-cake with chestnuts- Ciambella lievitata alle castagne

I'm being away from this place for some time, but I have baked a lot in the meanwhile and one of my last autumn creations is this bundt-cake prepared with chestnuts we brought from our last excursion to near forest. It happens year after year, during October  we go to our forest when days are still sunny and warm and the forest starts to change its tunes, but still full of green leaves and summery perfumes.
Nostalgically thinking of another forest, when the time comes to visit the forest, I pack my rucksack, I put on my boots and I go to explore the richness of the nature.

Soft pumpkin cake with marron glacé - Torta morbida di zucca con marron glacé - Mekani kolač od buče s marron glacé

Last weekend I made this cake with the pumpkin puree and some marron glacé crumbles that remained in sugar syrup after I've finished to caramelise last fresh chestnuts (I have deep frozen some too, but I don't want to scare Mr.M!!!). The combination of these two flavours is really perfect. I'm already thinking about an new recipe without "white flour", because I'd like to get more rustic texture and flavour. One medium size kabocha pumpkin is enough for tasty and dense soup for four people and for one small cake. This cake remains fresh and soft for few days and it's perfect with a cup of coffee!
Lately I've started to prepare all cakes and cookies using half of the ingredients, otherwise half of the cake get often eaten unwillingly. I never trow away food, because I really hate wasting food. As already said several times, it is too precious and there is too many people still starving in the world. We are very fortunate, food even become our hobby!
So cook what you can eat and if it's too much anyway, recycle your meals, I always do it! And you can also give it to someone and make other people happy too!

Marron Glacé

Once upon a time chestnuts were food for poor people during long and cold winter months...who could have imagined that we would eat chestnuts as a delicacies nowadays?! It is even very fashionable to prepare and consume each kind of special ingredients, seeds and grains, gluten free and vegan stuff.

I eat everything, I'm lucky, because I have no food allergy and I like practically all food. There are very few things that I don't eat, because I don't like it, but there are also a lot of things that I never tasted and I even never heard about them. But I still have time to discover them…I like to be fascinated by new flavours and tastes.

Every autumn Mr.M. and I, we like to go harvesting chestnuts in the forest. We wait all year long the right moment, when chestnuts are ripe and ready to be consumed. We collect them from the ground, they are neat and wet under the leaves. Sometime they fall directly from the tree and they are so perfect and they smell so good.

It’s strange that I started to prepare marron glacé only few years ago. Since I was a child my mother always prepared so many different cakes with chestnuts, but never marron glacé. So I’ve learned how to do it, also because Mr. M. adore it and I was very curious to discover how these rustic fruits become so charming candies.

Now I prepare them every year, it’s not the easiest thing to do, but the result is so tremendously good and their flavour is the pure concentrate of chestnuts.

Mr. M. is always helping peeling chestnuts, so we chat, we peel chestnuts, we eat some hmmmm ….. a lot of chestnuts and we spend nice and pleasant moments together. This is what I call pure and easy happiness!

Now I have almost finished all chestnuts, I have just few left for another tasty recipe and it will be over for this year. I think I will roast the very last ones, it will be quicker and much easier to do!

Chestnut bread - Pane di castagne - Kruh od kestena

Walking in the forest is so therapeutic for my soul, it removes the melancholy of these autumn days. It's a joy to breathe fresh and moist air. The scent of musk and mushrooms is so sweet and pleasant and the rustle of leafs and branches under my foots is the only sound I can hear around. The slowly movemente of trees is just a reaction to air fluctuation, but it's so soft and subtle.

I love my "new" forest, I always need to have the forest close to me. In this place I find the peace of mind. It's amazing how similar my Italian and my Croatian forests are. Same trees, same humus, same scent, same fruits....chestnuts, rosehips and plenty of mushrums under bronzed leafs.

Another thing I find so therapeutic is keading the bread, touching the warm dough and smelling  the warm perfume of the fresh baked bread. And while I was walking in the forest harvesting chestnuts, I was thinking about this bread, rustic bread made of these sweet fruits. And I couldn't wait long before making it. And it was really good and tasty. I almost didn't have time for taking pictures of it, because autumn afternoons (especially weekends!) are often dark and grey. But the real excuse is, that we broake it and eat it still smoking hot!

Pear and chocolate chestnut hand pies – Crostatine di castagne con pere e cioccolato

Una ricetta regalata su un foglio di carta recuperata! Gli ingredienti sono semplici e autunnali e creano un’interessante combinazione di sapori. Un tocco di spezie arricchisce questa ricetta e mi domando: piacerà il mio dolce nuovo? Siamo a fine novembre e prima di cominciare a pensare alle ricette tradizionali Natalizie ripropongo un’altra delizia di castagne! Questo frutto mi accompagna da sempre, sono cresciuta nel paese circondato dai castagneti e anche qui vicino alla mia nuova città trovo castagneti che mentre cammino in mezzo agli alberi possenti e generosi mi fanno sentire un po’ più vicina a casa. Manca soltanto il mare!

Chestnut gnocchi – Gnocchi di castagne

La stagione delle castagne è finita da tempo, ma il raccolto quest’anno è stato generoso e ho conservato diverse confezioni di castagne già bollite e pulite nel congelatore. Ho conservato anche le castagne intere per poterle gustare cotte al forno nelle fredde giornate invernali. E pensare che da bambina non andavo matta per le caldarroste, ma ora mi piace anche farle da me e affumicare tutta la cucina e sporcare i fornelli con la cenere nera che inevitabilmente fuoriesce dai buchi della padella. E mi piace anche bruciarmi le dita nell’ aprire la buccia abbrustolita delle castagne.
Qualche giorno fa ho preparato gli gnocchi di castagne. Li ho fatti con le castagne fresche bollite perché preferisco il loro sapore a quello della farina di castagne. Farli è incredibilmente semplice e veloce e per me è un vero divertimento mettere le mani in questo morbido impasto.

Mekani keksi od kestena - Soft chestnut cookies - Biscotti morbidi di castagne

L’autunno ha portato la nebbia e la pioggia. Coll’arrivo di ottobre cominciano a spegnersi i colori come la luce dei giorni sempre più corti. Da qualche giorno la malinconia delle stagioni più fredde si avvicina sempre più frettolosamente accompagnata dalla brezza umida che cerca di staccare le foglie variopinte dagli alberi. Questa colorata stagione ci regalerà ancora le bellissime giornate tiepide e allegre da trascorrere all’aperto, magari con un po’ di vento che ci scompiglierà i capelli. Durante le giornate di sole è bello passeggiare nel bosco, raccogliendo i frutti che la natura ci offre spontaneamente: le castagne, i frutti della rosa canina, le ultime more e i funghi. Il suolo leggermente umido comincia a coprirsi di foglie e nell’aria si sente l’odore di terra che piano piano assorbirà tutto quello che si poggerà sul suolo.
Bisogna cominciare a scaldare anche la casa, basterà poco per asciugare l’aria umida che si imprigiona all’interno e rimane insistente per giorni. E allora accendiamo di nuovo il forno, perché basta giusto quel poco di calore che rimarrà in esso dopo la cottura delle delizie autunnali.

Oggi inizia la tipica festa autunnale nel mio paese in Croazia, la "Marunada" di Lovran con tante caldarroste e ogni tipo di delizie fatte con le castagne. Questo è il mio ideale contributo da lontano!