Galetta sa šljivama - Plum galette - Galetta con susine

I ove su nas godine šljive obradovale bogatom i dugotrajnom berbom. Ja počnem sa selektivnom berbom čim stignem kući početkom kolovoza. Nisu tada šljive bile zrele, još su bile onako hrskave i trpke, ali mene ta njihova  kisela narav osvježava. Volim kad one imaju konzistenciju jabuke, kad nisu niti previše slatke niti previše sočne. Zavravo volim jesti poprilično nezrele šljive, a ne kad one zapravo postanu sirovi pekmez.

Stablo naše šljive Stenlice (zapravo se zove sorta Stanley, ali ovaj put moram pisati po Vuku, kako se čita) je jedno jedino u vrtu, ali je dovoljno i veliko i bujno da nahrani i nas i susjede, i prijatelje i znance, i ptice i kukce. I tko zna tko bi još mogao potegnuti za zrelom šljivom da stablo raste u blizini javnog puta. Jer to tako biva, kad je nešto blizu puta, nema toga tko bi mogao  zabraniti slučajnom prolazniku da pruži ruku prema primamljivom zalogaju.

Zalogaju koji je poprilično i velik i težak, zalogaj koji bi mogao  nahraniti gladnog i ushićenog prolaznika. 57 gr zrelosti u skoro 7 cm bujnosti! Takve su naše Stenlice.

Preokrenuti kolač od zelenih šljiva - Upside down cake with green plums - Torta rovesciata con susine verdi

Zapela sam za okrenute torte kao hlače za plot!

Mogla bih napisati listu raznih preokenutih torti koje spremam sa svim i svačim.

Mogla bih, a ako me pitate zašto se ne bacim na posao, na to vam pitanje ne bih vam znala odgovoriti.

Zapravo i znam, djelomično znam zašto sve to pisanje i objavljivanje recepata stavljam u drugi, treći, u bezbrojno daleki plan. Obično su obaveze u najprvijem planu (znam da se ne kaže tako, ali dobro mi zvuči), pa tako posao, posao, posao koji završi kasno i onda svi moji recepti završe još kasnije i to vrlo hitro i direktno u našim tanjurima prije nego ih stignem zrihtati i ovjekovječiti fotoaparatom itd.

Dok mi je sadržaj u mislima, imam osjećaj da mi je glava prepuna, da mi puca od tog svog zbivanja u vijugama kao što puca ormar pun hlača (ne samo mojih), jer hlače su meni draže nego haljine…Kakve veze imaju hlače s mislima i okenutim kolačima?

Zapravo imaju puno veze, jer kako bih se ja verala po stablima trešanja u nekakvom haljetku. Nikako.

Kako bih ja brala šljive i razapinjala se po terasama primorskog tla u nekakvom haljetku? Nikako, i to je bolje obavljati u hlačama.

I dobro je to što su moji recepti uvijek u reduciranim dozama, bez previše sastojaka, lagani su i brzi, jer bi inače i moje hlače bile prepune kao što mi je i glava uvijek prepuna i sigurno bi popucale po svim šavovima i bez da se pentram po plotu.

Preokrenuti kolač s karameliziranim višnjama - Upside down cake with caramelized sour cherries - Torta rovesciata con amarene caramellate

O ovom sam kolaču već davno pisala, još na početku egzistencije ovog bloga.

Mogla bih reći da se blog periodički ponavlja. Kao i moda, što više starimo to se stvari sve češće ponavljaju.

Ima u tom ponavljanju i obnavljanju i dobroga. Svaki put kad recept ponovim i s njega skinem prašinu, on je bolji i bolji. Pečenjem i ponovnim pečenjem sam ovaj recept malo izmijenila, malo popravila, malo dotjerala fotografije što je meni najveće zadovljstvo u svom tom pripremanju, stiliziranju i naravno kušanju! Zapravo je ova verzija malo i drugačija, jer sam izbacila kiselo vrhnje iz recepta. Kolač samo s maslacem je ipak pravi kolač. Vrhnje je vrhnje, i ono se kao i moda periodički ponavlja u kolačima, ali maslac je maslac. On je konstanta, barem kod mene. Kao što je i domaći vanilij šećer konstanta, ali ga obavezno zaboravim napomenuti. No on je obavezan u mojim kolačima. I to puna puncata žlica domaćeg vanilij šećera, neće kolač biti presladak od te žlice šećera, a neće mu niti aroma biti prejaka, jer taj šećera zapravo samo upije toliko arome vanilije koliko mu treba da zamiriše.

Pohane jabuke - Fried apples - Mele fritte

Ove sam jabuke u šlafroku pripremila na novi način tj. umjesto s praškom za pecivo, tijesto sam pripremila s ostatkom startera. Da, da, i ja sam startala sa starterom!

I uvijek mi je žao baciti ostatak startera kojeg većina ljudi niti ne spominje kad opisuje proces uzgoja startera ili ga jednostavno baci bez grižnje savjesti. Ja ne mogu, imam nekakvu unutrašnju blokadu kad je u pitanju bacanje hrane. Moj starter još nije potpuno dozreo, a kako ga redovito treba hraniti, ili kako se to stručno kaže, treba ga osvježiti, sad imam i novu zanimaciju, tj. moram smisliti način kako da iskoristim surplus koji ostane nakon svakog hranjenja.

Bez obzira što sam pročitala more informacija o uzgoju startera, kad sam se odlučila uzgojiti vlastiti prirodni starter, zapravo nisam znala u što se upuštam.

Mirisne pečene jabuke - Perfumed baked apples - Mele cotte al forno profumate

Da pojednostavim stvar, reći ću da ja jedem sve, ali sam izbirljiva…hmmm, znači da ne jedem sve…

Da počnem iznova, ja volim sve probati, ali to ne znači da mi se sve sviđa. U principu sve jedem, jer sve probam, ali sam izbirljiva i onda ono što mi nije po guštu, totalno izbjegavam, tj. niti to kupujem, niti to kuham (ni za Mr. M.-a, ma za nikoga, niti za lijek!)

Tako je to bilo od uvijek. Čak i kad su najjednostavnije jabuke u pitanju. To najpoznatije, najtraženije i najčešće voće srednjoevropske kuhinje je toliko različito da sam uspjela i jabuke podijeliti u kategoriju “volim” i “ne volim”.

Ako su jabuke sirove, onda ih volim samo ako su one kiselkaste, sočne  i hrskavene. Ne dajte mi brašnjaste jabuke, zapravo ako su one brašnjaste, onda ih mogu samo preraditi, skuhati ili ispeći i tek onda ih konzumiram, i tek dada mogu reći da volim sve vrste jabuka, brašnjaste se jabuke tad podrazumijevaju. A brašnjaste su i one prestarjele jabuke, one koje ponekad odspavaju duže vremena negdje u mraku smočnice. One se odmah prerađuju, to je definitivno, ma probam ja i te prestarjele jabuke, onako na brzak dok ih gulim i reckam, pa ako me iznenadi njihova odstajala svježina, onda mi ne smeta ako su smrežurane i malo mekše. Dok ih gulim i reckam uživam u iznenađenju okusa i sokova, pa tada pola izreckam, a pola pojedem onako sirove.

Galetta s jabukama i orasime - Apple Galette with walnuts - Galetta con mele e noci

Ponekad je dobro vratiti se unatrag.
Ponekad se zaboravim vratiti unatrag.
Ponekad zaboravim dodati jednu žlicu domaćeg vanilij šećera u recept, čak ga zaboravim dodati i u kolač, ali mi je uvijek na umu kao i prvi post na blogu, kao i staklenka sa mutnim stjenkama obloženim slojevima štaub šećera u kredencu!
Ponekad se ipak prisjetim tog prvog i vrlo kratkog posta i početka ovog bloga...koji je krenuo bez nekog fiksnog i jasnog plana. Iznenadno!
Ponekad se treba prepustiti iznenađanju i uputiti se instinktivno u nepoznato.
Tako sam se ja uputila u pisanje bloga, pa sad kombiniram sastojke i mjere i prizore.
Tako to biva i s receptima, ali ništa tu nije banalno, sve je to kemija u punom smislu riječi, pa su neke reakcije iznenađujuće. Kao što su i rezultati iznenađujući, pogotovo ako su pozitivni, pa su reakcije upravo "wOw"!
Ponekad me najjednostaviji recepti ostave otvorenih ustiju u obliku velikog slova O iz riječi "wOw".
Pogotovo ako su sastojci recepta tako jednostavni i klasični, a u novoj kombinaciji dadu sve od sebe, pa čak i više od toga i onda je iznenađenje ljepše i od najljepšeg prizora tog recepta kojeg ste do tog trenutka ugledali.
Ponekad i najneugledniji kolač zamiriši tako primamljivo da nam zasjeni pogled i iznenadno postane hit sezone, postane prelijep, jer je tako ukusan i sočan i aromatičan.
Tako ponekad volim komplicirano kombinirati riječi, jer je smisao iznenađujući jednostavan kao recept ove galette.

Pečene jabuke s mrvičastim nadjevom od badema - Baked apples with almond crumble - Mele al forno con il crumble alle mandorle

Jutro je svanulo baš zamagljeno i mutno, i mrzlo i sve se uokolo smrzlo. A smrzli se i krovovi i željezne ograde, i balkoni i ceste…i tlo. Sigurno se i grbavo, staro stablo divlje jabuke smrzava u parku. Nisam ga stigla jutros niti pogledati. Na križanju su ulice bile užurbane više nego obično, jer je mraz zamutio i vjetrobrane automobila i zamaglio ih toplim dahom. Baš sam i ja jutros bila smrznuta i u nekoj sumaglici, toplo isparavanje daha mi je zamutilo pogled, jutarnja žurba mi je zamutila misli i nisam se sjetila baciti pogled na staro, grbavo stablo. Ne znam da li je jutro dočekalo s ono malo lišća koje je na njemu do jučer lepršalo ili je i zandnje lišće izgubilo pod teretom vlage? Tako sam zamućeno projurila pokraj stabla divlje jabuke, kao što su zamućeno dani studenog projurili i studen su donijeli tik tih zadnjih par dana u mjesecu studenom koji studeno zvuči kao što studen nosi. Kad mraz i magla oviju zoru i sumrak, znak je da se bliži početak prave zime, zubate zime koja štipa dušu i pogled i mrzne topli dah koji nam muti pogled na jutro.

Rose-water poached peaches with quinoa – Pesche schiacciate sbollentate nell’acqua di rose con quinoa –Pljosnate breskve poširane u ružinoj vodici s kvinojom

I was so attracted by this recipe that I couldn’t wait even for the weekend, so I did it the day after I read it. And I did well, because it is absolutely the “summer desert” I was looking for.
If you like peaches and flavour of red roses this dish will surprise you with the sweetness and its exquisite taste. This is a top season for peaches and it was not difficult to find doughnut peaches – small, flatten and sweet fruits with a white pulp. The combination with the rose-water is the perfect one, there is no need to add other spices to it, it is already so naturally perfumed and flavourful. Replacing the rice from the original recipe was a good choice, because I don’t like sticky rice and quinoa has grainy texture that I prefer. What about the smell? It’s beyond words, you must try it!

Confettura di fragole

Tra tutte è quella che preferisco. E’ quella che di più mi ricorda l’estate. Il vasetto di confettura racchiude tutto il profumo delle fragole mature e succose dall’aroma inconfondibile. Spalmata sul pane con un sottile velo di burro è la colazione perfetta. Nascosta all’interno di un soffice muffin…che sorpresa, oppure usata per unire i biscotti. Basta lasciarsi guidare dalla gola!

Mi ricordo che mia nonna aveva sempre nella dispensa la confettura di fragole con frutti interi. Era una cosa speciale e da piccola, immaginavo di mangiare le fragole fresche. La mangiavo a cucchiaiate per gustarne al meglio la frutta che si scioglieva in bocca.

Le crepes con salsa di frutti rossi – in vacanza “a casa”

Quando ho qualche giorno libero dal lavoro torno sempre nel mio paese in Croazia per riposare soprattutto la mente intasata dalla vita frettolosa che stiamo vivendo in città. Torno nella natura e assaporo gli odori e i sapori genuini. Torno indietro per fare meno fatica ad andare avanti.

In questa stagione l’orto di casa mia in Croazia abbonda di frutti rossi: fragole, lamponi e fragoline di bosco, ma anche di ciliegie e di amarene. Mi era venuta l’idea di preparare una salsa non troppo dolce ma gustosa e di accompagnarla alle crepes che non mangiavo da tempo. Ho raccolto i frutti e ho preparato in un attimo questo condimento. La sua testura così morbida e l’aroma pieno della frutta si abbinano benissimo alle delicate crepes.

Mentre gustavo questo dessert mi tornavano in mente i dolci che sfornavamo con la mamma….e quando la voglia del dolce era troppa ed il tempo era poco si preparavano le crepes, in Croato palačinke (da pronunciare: palacinche), anche senza condimento con soltanto un po’ di zucchero di canna, ma anche vuote e magari due arrotolate insieme.

Fragole caramellate

Fragole adorate! Quest'anno sono buonissime, sono profumate e sono tante. In più mi mettono di buon umore.

Per cominciare (questo incipit potrebbe spaventare qualcuno!) una cosa semplice e veloce. Da mangiare semplicemente con del pane morbido oppure da inserire in qualche dolce, l'ispirazione non manca! Allora oggi poche parole e qualche fotografia in attesa della vera ricetta.

Frolla di grano saraceno con spicchi di mele renette

Ho voluto fare una frolla diversa, più rustica. Così ho deciso di fare l’esperimento con la farina di grano saraceno abbinandola alla regina delle mele (a mio avviso) per la preparazione dei dolci. Per renderla ancora più diversa dalle classiche frolle ho aggiunto a questa crostata i semi di papavero. E non esiste un dolce di mele senza una “abbondante” spolverata di cannella.

Ed il risultato? . . . Il giorno dopo è ancora più buona e soffice. Da non credere, la farina che sembrava cosi ruvida ha creato una consistenza morbida e per niente pastosa.